Bilindiği üzere sıhhat çalışanları ortasında sorunları öteki kurumlardan farklılık gösteren bir kurum mevcut. Bu kurum Sıhhat Bakanı Sayın Fahrettin KOCA ’nın, sıhhat çalışanlarının fedakarlıklarını örneklendirirken sık sık örnek gösterdiği hastane öncesi Acil Sıhhat Hizmetleri Çalışanları…
Diğer kurumlardan farklı olarak kıymetlendirme sebebimiz misal sorunları yaşamakla birlikte işleri mucibince kendilerine has sorunları de ziyadesiyle omuzlarında hissetmeleri.
Komuta denetim merkezinde misyonlu tabipler görmediği yalnızca karşısında ki insanın irtibat marifeti noktasında hasta değerlendirmesi zorunda kalıyor. Ancak bu handikap oluşabilecek isimli bir süreçte yok sayılıyor. Kendini müdafaa noktasında ise Triyaj uygulamama ihtimali gerek grup sayısı, gerek gelen talebin fazlalığı göze alındığında imkansız boyutta.
Komuta merkezinde çalışan çalışanların en büyük sorunu ise gereksiz davetler ve başka bir sorunu alanda çalışan arkadaşlarıyla farklı değil. Alanda misyonlu grup sayısının yetersizliği var olan takımların iş yükünün sıhhat sisteminin genelinde olduğu üzere insani çalışma kaidelerinden çok uzak olması. Yemek gereksinimini bile lüks haline getiren, bakanlığın özgür bıraktığı yıllık müsaade hakkını mazeret dâhilinde dahi kullanmakta sorun yaşayan bu sistemin çalışanlar üzerinde mental ve fizikî önemli sorunlar baş gösterdi ve bu ne yazık ki bu bir başlangıç.
Sağlık sisteminin başka paydaşları üzere geçinebilmek için yapılan işe göre yüksek olan çalışma saatinin üstüne koyarak mesai yapmak zorunda. Sonuç olarak; tüm sıhhat çalışanları üzere bu kadar emek ve fedakârlığın sonunda özlük hakkına katkısı olmayan tüm kalemlerin toplamı TÜİK bilgilerine nazaran yoksulluk sonunun altında kalıyor.
24 saat hizmet sağladıkları araçların ise 2022 Yılı içerisinde kaskoları ne yazık ki bakanlıkça hala yapılamadı. Rastgele bir kazaya karışmaları durumunda; acil hasta da taşısa, acil bir hadiseye gitmek için sirenleri açık seyir halinde bile ola kendilerine tanınmış bir müspet ayrımcılık kelam konusu değil. Üstüne üstlük kazaya karışan çalışana kazayı rucu edeceğini daha evvel ki ilettiği yazılarda belirttiğini de hesaba katarsak bir insanın hayatını kurtarmak için çıktıkları yolda kendi hayatlarını riske atmalarının dışında bir de sıhhat sisteminde mevcut fiyat siyasetinde bir ömür ödeyemeyeceği bir yükü de ambulans şoförleri omuzlarında hissediyor.
Aynı vakitte İzmir özelinde çalıştıkları araçlar dışında sistem içerisinde istasyon olarak geçen bekleme noktaları muhtaçlıklarını gidermekten genel olarak çok uzakta. Ömrün kıyısındaki hayatları kurtarmak uğruna gayret sarf eden 112 ambulans çalışanları şahsî paklığını sağlayabileceği, hadise ortalarında oluşabilecek fırsatlarda dinleneceği alanın genel olarak hasretini çekiyor. Kâfi durumda olan az yerlerde ise birden fazla grup konumlandırılıyor. Bu çalışan kadar, vatandaş içinde olumsuz bir durum. Sistemin asıl çalışma mantığında dağınık bir halde süratli ulaşım temel olması gerekirken bu kuruma kamuda yer tahsisi konusunda tabiri caizse üvey evlat muamelesi yapılmaktadır. Bu durum çalışan kadar gereksinim sahibi vatandaşı da mağdur ediyor. Bu sorunu, arayan vatandaş bir hasta özelinde görmesine rağmen çalışanlar ortalama her gün 20 insan özelinde görüyor ve bu ümitsizliğe sürüklenmesine, mesleksel motivasyonunu yitirmesine sebep oluyor.
112 acil sıhhat hizmetlerinde çalışmak için atama bekleyen bu kadar fazla sıhhat çalışanı varken, Acil Sıhhat Hizmetinin değerinin toplum sıhhati açısından su götürmez bir gerçekken bu bahisleri lisana getirmemiz yetkililerin eksiğidir. Tüm sıhhat mesleği mensupları üzere 112 çalışanları da artık sahip çıkılmayı bekliyor.
İnsana yaraşır fiyat, beşere yaraşır çalışma koşulları, acil sıhhat hizmetlerine yaraşır imtiyazlar sağlanması bu kadar güç olmamalı.
Barış KOÇAK
Türk Sıhhat Sen İzmir-1 Nolu Şb. Bşk.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
